Van kerstroos tot meidoorn

Het laatste nummer van Volkskunst komt midden in de winternacht. We gebruiken de kerstroos als illustratie van de kracht die ons soms overstijgt. Met de meidoorn blikken we al een heel eind verder in 2015, appelerend aan zacht perspectief.

De donkere dagen brengen ons dichter bij elkaar. Onze leefruimte verkleint voelbaar. De natuur lijkt ingeslapen. Toch leeft er meer dan we vermoeden. ‘Kerstroos’ is de naam die we geven aan de potplant met de rode quasi horizontale bladeren. Het is een verkeerde benaming die we reserveren voor dit overigens mooi mini-struikje. Het luistert naar de Latijnse naam Euphorbia pulcherrima, en behoort tot de wolfsmelkfamilie. Neen, de échte kerstroos, daarvoor moeten we de tuin in. Het gaat meer bepaald over de Helleborus niger, een telg uit de boterbloemfamilie. Bij voldoende daglicht staan de witte bloemen wijd open, zelfs in de sneeuw. De plant vervulde vroeger een rol als versterkend middel bij hartzwakte. Ze werkte doeltreffend, maar het toepassen van een juiste dosis bleek te delicaat. Al snel traden stoornissen van het hartritme op en bezweek de patiënt door te veel van het goede.

Te weinig of te veel: we kennen dat ook in de volkskunst. Soms vliegen we er in met een niet te stuiten energie. Zo’n start bekomt ons niet altijd even goed. We worden dan geïntoxiceerd door een te grote dosis energie. Het ritme stokt. We hebben zin om er tijdelijk of definitief de brui aan te geven. De juiste dosis op het gepaste moment: een cruciaal gegeven in de toepassing van deugddoende medicijnen. De juiste dosis op het gepaste moment: evenzeer van belang bij het beoefenen van deugddoende activiteiten zoals dans, volksmuziek en vendelen; bij het creëren van de gepaste historisch verantwoorde kledij; bij het zich inzetten voor de erfgoed minnende gemeenschap. Onze inzet moet aangenaam blijven. We moeten er plezier aan beleven. In die zin brengt de kracht van de kerstroos meteen een risico mee. We moeten ons afvragen of de kerstroos dan wel de juiste remedie is.

Op zaterdag 29 november stond menige IVV-zenuw gespannen. Hoe zou de slotactiviteit van 50 jaar IVV verlopen? De werkelijkheid overtrof de stoutste verwachtingen. Alle groepen die hun medewerking hadden toegezegd kwamen met een sterke delegatie opdagen voor het dansforum. In het publiek ook tal van vertegenwoordigers van groepen en organisaties. Muzikanten en dansers regen de hele namiddag aaneen met nieuwe creaties, minder gekende traditionele dansen en choreografische variaties op bestaande dansen, occasioneel ook met zang. Tussendoor liep de dansvloer vol voor enkele gemeenschapsdansen. Receptie en breugelmaal vormden een brugfunctie naar het volksdansbal, goed voor drie uur lang ononderbroken gemeenschapsdans, begeleid door een ‘gemengd’ orkest met muzikanten uit minstens vijf volkskunstgroepen. Eens het dansen afgelopen kregen we spontaan assistentie van de nog aanwezige dansers om de zaal in zijn oorspronkelijke configuratie te herstellen. We kregen aanmoedigingen om verder bij te dragen tot fora waar alle volksdansers mekaar kunnen ontmoeten. Meer dan één reden om moe maar voldaan een stuk na middernacht tussen de lakens te kruipen.

Dank, duizendmaal dank voor zo’n krachtig signaal.

Hoe moet IVV kracht putten uit een slotactiviteit zoals die in het sportcentrum ‘de Klavers’? De kerstroos indachtig zouden we op het energieke elan van 29 november jl. kunnen verderwerken. Toch schuilt daar het gevaar in van overdosis.

Duurzaam ondersteunen van de hartfunctie vraagt eerder om meidoorn. Bloesems van de meidoorn of in het Latijn Crataegus leveren een extract met een hogere veiligheidsmarge. Meidoorn ondersteunt de hartfunctie op een veilige en dus duurzame manier. Rustig verder werken op een tempo dat voldoening biedt: dat garandeert een parcours zonder hinderlijke accidenten.

De ploeg van IVV wil zich verder dienend inzetten in de wereld van volkskunst. Wij willen zoveel als mogelijk bijdragen tot het vastleggen en verspreiden van ons rijk volkskunstig erfgoed. Dat doen we door ons tussen de beoefenaars van volkskunst te bewegen.

Ondertussen kijken wij uit naar het licht van de lente en de verre geur van de meidoorn. Met dat perspectief wens ik namens IVV aan elk van ons 2015 vol heerlijk licht. Ik wens ons allen tevens een koel hoofd en een rustig kloppend warm hart op een ritme naar keuze: wals, polka, schottisch of mazurka !

Heel hartelijk,

Namens IVV

Gert Laekeman
Voorzitter IVV